Dag
15 – Maandag 15/09: Mountainbiken op Ruta de la Muerte
Om 6u30 gaat de wekker en een halfuurtje later
zitten we aan de ontbijttafel. Hier maken we kennis met de gidsen en de andere
deelnemers voor de tocht. We zijn met 17 deelnemers en nog eens drie gidsen op
de mountainbike. Na een stevig ontbijt rijden we met twee busjes, met de MTB’s
op het dak, naar de vertrekplaats op 4700 meter. Na een uurtje rijden komen we
aan. Ik heb voor een Trek-MTB met voorvering gekozen. De goed Engels sprekende
gidsen geven ons instructies mee. Na een halfuurtje instructies en de fietsen
controleren kunnen we vertrekken. Het eerste deel van de tocht gaat over een
goede en brede asfaltweg waar nog ander verkeer is. Om de tien minuten stoppen
we om de groep terug te laten samenkomen, er zit een serieus snelheidsverschil
tussen de traagste en snelste rijders. Het volgbusje stopt regelmatig om van
iedereen foto’s te nemen en om filmpjes te maken. Het ruige landschap flitst
ons tegen 60 km/uur voorbij. Bij de tweede stop moeten we langs een
controlepost waar taks betaald moet worden.
Klaar voor de Ruta de la Muerte
Begin van de Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
Ruta de la Muerte
En af en toe vallen er wel eens doden.
Vanaf de controlepost gaat het 7 km omhoog. Er
is de mogelijkheid om dit stukje met het busje te doen, maar iedereen wil dit
stuk bergop op eigen krachten doen. Ik ga er met de gids meteen vandoor. Er
zitten pittige stukjes tussen, het valt niet mee om op deze hoogte bergop te
rijden. Na een klein halfuurtje kom ik met de gids aan op het punt waar de
asfaltweg overgaat op de ruta del muerte. Na 25 minuten wachten is iedereen
aangekomen. We houden een korte lunchpauze met banaan, chocolade en water.
Groepsfoto
Preben
De ruta de la muerte is uitgeroepen tot
gevaarlijkste weg ter wereld, zoals de naam al doet vermoeden. Tot eind 2006
was deze weg de enige weg tussen La Paz en Coroico dat op 1600 meter hoogte in
de jungle ligt. Vanaf 2006 is er een nieuwe en snellere weg in gebruik. Daarom
is deze weg nu erg in trek bij mountainbikers. De weg is een grindweg die tegen
de rotsflanken ligt. De weg is op veel plaatsen 3 à 4 meter breed met daarnaast
een afgrond die tot 600 meter diep gaat. Het verkeer dat naar beneden gaat moet
links, aan de kant van de afgrond, rijden. Dit omdat bij het kruisen van een
andere auto de weg meestal te smal is en de chauffeur zo beter kan zien hoer
ver hij van de rand van de weg kan rijden.
Na 2,5 uur op de ruta de la muerte komen we aan
in Yolosa, een dorpje op 1100 meter hoogte. Na een verfrissend pintje om terug
op krachten te komen rijden we door naar een hotel met een zwembad. Hier nemen
we een douche en we nemen een duikje in het zwembad. Tegen de tijd dat we zijn
opgefrist staat een uitgebreide tafel, met frieten, pasta, rijst, gedroogde
bananen, kip, chili con carne en groenten voor ons gedekt. Om 16u30 rijden we
dan terug naar La Paz, waar we na drie uur rijden aankomen. In de stad eten we
nog een kleinigheid en na een pintje in het hotel gaan we slapen.
Pintje drinken in Yolosa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten