Sucre – Potosí

Dag 7 – Zondag 07/09: Sucre – Potosí

De voormiddag is vandaag vrij te besteden in Sucre. Daarom kunnen we uitslapen. Om8u30 zitten we al aan de ontbijttafel. Daarvoor zit ik al een hele tijd buiten op het terras. Na het ontbijt bezoeken we een marktje. Een grote watermeloen kost er 7 Bs. Nadien nestel ik me met een paar man op een bankje op het centrale plein. ’s Middags ga ik terug naar het hotel waar we te voet vertrekken naar de busterminal voor de bus naar Potosí.

Markt

Het duurt even voor we aan de busterminal aankomen omdat we weg moeilijk vinden. Na een half uurtje aan de terminal zijn we vertrokken voor een busrit van drie uur. De tijd wordt gevuld met slapen en van het uitzicht genieten. Het eerste deel van het traject gaat bergop, daarna komen we opeen imposante vlakte en dan slingert de weg tussen de rotsen tot in Potosí.

Potosí, gelegen op 4090 meter, claimt de hoogste stad ter wereld te zijn. Maar de stad is vooral bekend voor de zilverwinning in de Cerro Rico, die met zijn 4800 meter dominant boven de stad uittorent. In 1545 begonnen de Spanjaarden al met de winning. Dit zorgde er in de 17^e eeuw voor dat Potosí toen de grootste en rijkste stad van heel Amerika werd. Het centrum van de stad is tevens Unesco werelderfgoed vanwege zijn koloniaal erfgoed.

Cerro Rico

Met taxi’s gaan we naar hotel Felcar. Het is ondertussen al avond geworden dus tijd om te gaan eten. We kiezen een goed uitziend restaurant. De kok moet voor ons nog de deuren openen. Deze keer wordt het een kipfilet met frieten, rijst en een grote pint. Nadien gaan we in een klein cafeetje nog een mate de coca drinken. Schijnt dat cocathee goed is tegen de hoogte. Dit is zeker welkom op deze hoogte.